Nek pijn

De nek van mensen is, net als andere dieren, een verbazingwekkend deel van het lichaam, nogal fragiel, maar krachtig.

De cervicale wervelkolom, samen met alle spieren en ligamenten, ondersteunt en brengt de schedel in beweging, absorbeert schokken tijdens het lopen, beschermt de hersenen tegen hersenschudding, beschermt de bloedvaten die het voeden en beschermt ook het ruggenmerg.

Er kan worden gesteld dat bijna iedereen zijn hele leven nekpijn heeft ervaren. Nekpijn kan zowel mannen als vrouwen op elke leeftijd treffen.

Wanneer de nek pijn doet, kunnen de redenen heel uiteenlopend zijn. Sommigen van hen kunnen zichzelf binnen een paar dagen oplossen, en sommige kunnen chronische ziekten en pijn veroorzaken.

Waarom treedt pijn op?

De meest voorkomende reden waarom uw nek pijn doet, is een slechte houding. Met een gebogen rug houdt het hoofd op een positie precies boven het lichaam in te nemen en beweegt het naar voren. In deze positie ervaren de spieren en ligamenten van de nek een verhoogde spanning. Het ontstaan van bukken en nekpijn wordt vergemakkelijkt door langdurig werken zonder van houding te veranderen, slapen op een zacht bed of een hoog kussen, langdurige statische belasting.

Andere oorzaken van nekpijn zijn een blessure door voorover vallen, een verkeersongeval of tijdens het sporten. Bij scherp accelereren en vervolgens remmen maakt de cervicale wervelkolom een whiplashbeweging. Hierdoor kunnen gewrichtsbanden en spieren overbelast raken, ontstaat er een verplaatsing of compressiefractuur in de halswervels en ontstaat er een hernia tussen de wervels.

Nekpijn kan optreden als secundaire manifestatie van andere ziekten. Bijvoorbeeld bij een hartaanval, wanneer een hartaanval hevige pijn veroorzaakt, uitstralend langs de zenuwplexus naar de bovenste ledematen, borst, nek. Nekpijn met een hartaanval is slechts een deel van een groot complex van symptomen - kortademigheid, zweten, misselijkheid, braken. Als uw nek, kaakpijn en andere tekenen van een hartaanval worden waargenomen, moet u onmiddellijk een ambulance bellen.

Nekpijn wordt ook gebruikt als een diagnostisch teken van meningitis. Bij deze ziekte worden de nekspieren hypertoon, dat wil zeggen, ze worden stijf. Wanneer je je hoofd naar je borst probeert te kantelen, doet de nek erg pijn.

De wervelkolom in het nekgebied doet pijn met reumatoïde artritis, osteoporose, fibromyalgie, spondylose en osteoartritis, hernia of uitsteeksel, met compressie van de zenuwwortels of het ruggenmerg met infectieus oedeem, abcessen, tumor of goedaardige neoplasmata.

Speciale gevallen

Degeneratieve ziektes

Osteochondrose, of, met andere woorden, dystrofische stoornissen in de tussenwervelschijven, leidt ertoe dat de nek van een persoon constant pijn doet. Dit is meestal een lichte zeurende pijn, die vaak gepaard gaat met een gevoel van gevoelloosheid en pijn in de schoudergordel en het hoofd.

De kraagzone die wordt aangetast door osteochondrose kan de ontwikkeling van het cerebrale arteriesyndroom veroorzaken. Met een afname van de intervertebrale afstanden in dit gebied, treedt een compressieve schade aan de wervelslagaders op in de openingen van de transversale processen van de halswervels. Druk op het vat veroorzaakt een afname van de bloedtoevoer naar de hersenen met het begin van duizeligheid, verminderd gezichtsvermogen en gehoor. Aan de andere kant veroorzaakt mechanische stimulatie van de slagader met druk van de wervels een reflexspasme, die zich manifesteert als een brandende kloppende pijn in het hoofd.

Behandeling

Als de nek constant pijn doet tegen de achtergrond van osteochondrose, begint de therapie met de eliminatie van het pijnsyndroom. De tweede verplichte behandelrichting is het stoppen van degeneratieve processen in de halswervels.

Pijnverlichting kan worden bereikt door de volgende groepen medicijnen te gebruiken:

• niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen - blokkeren direct de cascade van mediatoren die pijn signaleren;
• spierverslappers - elimineren spierspasmen, reflexmatig voortkomend uit hevige pijn;
• kalmerende middelen - ze kalmeren en remmen het zenuwstelsel en de overdracht van pijnimpulsen, waaronder (valeriaan, antidepressiva, slaappillen);
• vasodilatatoren - helpen bij het elimineren van het wervelslagadersyndroom en de daarmee gepaard gaande pijn.

Om de oorzaak van nekpijn bij osteochondrose te elimineren, worden chondroprotectieve geneesmiddelen voorgeschreven die de vernietiging van kraakbeen en wervels voorkomen, evenals multivitamine-mineraalcomplexen.

Pijnbestrijding bestaat ook uit fysiotherapie, fysiotherapie, massage, tractie, reflex- en tapingtherapie. Tijdens een exacerbatie, om pijn te verlichten, wordt de patiënt geadviseerd een speciale kraag te dragen die de nek beschermt tegen overmatige mobiliteit.

Spierpijn

Pijn in de nek kan optreden wanneer de spieren in de nek ontstoken raken, myositis genaamd.

Dergelijke pijn moet worden onderscheiden van neuritis (ontsteking van de zenuwstammen met een sensorische stoornis) en pijn veroorzaakt door osteochondrose.

Myositis treedt plotseling op, na blootstelling aan predisponerende factoren - hypothermie, trillingen, langdurige overbelasting, vooral bij langdurige repetitieve bewegingen van hetzelfde type.

Cervicale myositis wordt gekenmerkt door acute pijn die optreedt wanneer de ontstoken spier samentrekt. De scherpe ernst van pijn leidt tot problemen bij het uitvoeren van bepaalde soorten bewegingen.

Gewoonlijk doen de lange spieren van de nek op het anterolaterale oppervlak of de sternocleidomastoïde spieren pijn, die met een bilaterale samentrekking het hoofd naar achteren trekken en met een eenzijdige samentrekking draaien ze het.

De diepe spieren die de wervelkolom omringen, zijn ook vaak ontstoken en brengen de hele nek en rug in beweging.

Bij het onderzoeken van een spier worden de verhoogde tonus en dichte knoestige gebieden opgemerkt. Schending van de microcirculatie en lokaal trofisme leidt tot de geleidelijke vervanging van myocyten door bindweefsel. Als gevolg hiervan verzwakken de nekspieren, wordt hun symmetrie aan de zijkanten van de wervelkolom verbroken, kan torticollis verschijnen en is het moeilijk voor de patiënt om zijn hoofd recht te houden.

Behandeling

De behandeling begint met het verminderen van de belasting van de nek. Dit wordt gevolgd door een reeks fysiotherapeutische procedures - verwarming met UHF, elektroforese met medicijnen, verwarming met paraffine, inpakken met ozokeriet, diathermie, massage, acupunctuur. Dergelijke procedures herstellen de bloedcirculatie naar de nekspieren. Van de medicijnen worden injecties met B-vitamines, ontstekingsremmende en pijnstillende medicijnen, zalven en wrijven voorgeschreven.

Alternatieve behandeling beveelt het gebruik van kool of klisbladeren aan als pijnstillende kompressen, het bereiden van een zalf van gestampte wilgenknoppen in boter, het maken van wrijven van een mengsel van terpentijn met appelciderazijn en eigeel. Ook wordt de nek ingewreven met lavaolie en vervolgens omwikkeld. De belangrijkste garantie voor het succes van elke behandeling is om de pijnlijke nek kalm te houden totdat de spieren volledig zijn hersteld. Dan moet je beginnen ze weer "aan het werk" te brengen door middel van speciale gymnastiek en massage.

Radiculair syndroom

Ernstige nekpijn, die zich uitbreidt naar de spieren van het hoofd, de schoudergordel en de bovenste ledematen, kan optreden wanneer de wortels van de spinale zenuwen worden bekneld tijdens verzakking, uitsteeksel of hernia.

Bij deze ziekte steekt de binnenste kern van de schijf uit naar het wervelkanaal of de laterale hoorns. Een hernia en de symptomen ervan verschijnen meestal aan één kant. Wanneer er druk wordt uitgeoefend op de wortels van de spinale zenuwen, verschijnt er een brandende scherpe pijn in de geïnnerveerde spieren (cervicale lumbago). De patiënt voelt gevoelloosheid van de onderkaak, het gebied rond de oren, de achterkant van het hoofd, schouderbladen, armen. Duizeligheid verschijnt, scherpe pijn in de nek bij het veranderen van positie van horizontaal naar verticaal. Het geleidelijke uitsteeksel van de schijfkern leidt tot trauma aan de omliggende weefsels, hun ontsteking en oedeem. Dit schept de voorwaarden voor ontsteking van de zenuwuiteinden met de ontwikkeling van radiculitis, de mobiliteit van de nek en bovenste ledematen wordt geleidelijk beperkt. Langdurige schending van de spinale zenuwen leidt tot parese of verlamming van de ledematen.

Therapie

Wat te doen als de nek pijn doet bij een hernia? Thuis, met pijnsyndroom, worden pijnstillers, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, hormonale geneesmiddelen, spierverslappers genomen om spasmen te verlichten.

In het ziekenhuis wordt ernstige pijn in de nek geëlimineerd met behulp van "blokkades" - de introductie van anesthetische stoffen aan de zijkanten van de wervelkolom.

De zwelling en ontsteking worden behandeld met steroïden die direct in de hernia kunnen worden geïnjecteerd. Spierpijn wordt geëlimineerd door spierverslappers te nemen.

Om de verdere ontwikkeling van hernia te voorkomen, gebruik ik ook medicijnen die kraakbeenweefsel versterken - chondroprotectors.

In veel gevallen helpen therapeutische oefeningen en tractietractie van de cervicale wervelkolom met uitsteeksel of licht uitsteeksel. De toename van de tussenwervelruimte helpt bij het "terugtrekken" van de tussenwervelschijf en verlicht de druk op de zenuwen.

Bij een echte hernia met breuk van de annulus fibrosus en verzakking van de kern in het wervelkanaal is een operatie vereist. Er zijn verschillende manieren om van nekpijn af te komen door middel van een operatie:

• anterior cervicale discectomie - verwijdering van een extra stuk schijf dat op de spinale zenuwen drukt;
• vervanging van de beschadigde schijf door een kunstgewricht, dat de cervicale wervelkolom beschermt tegen verdere vernietiging;
• micro-endoscopische dissectomie met behulp van posterieure benadering en verwijdering van kleine herniagebieden via een endoscoop;
• posterieure cervicale dissectomie via een incisie in de achterkant van de nek. Het bedieningskanaal is speciaal vergroot zodat er in de toekomst geen beknelling ontstaat.

neoplasmata

Als er een constante drukkende pijn in de nek is, kan men het uiterlijk van vreemde opvoeding op deze afdeling vermoeden.

Goedaardige of kwaadaardige tumoren in de nek kunnen ontstaan in het wervellichaam, bloedvaten, epitheel, bindweefsel, zenuwweefsel, vetweefsel of klierweefsel.

Goedaardige tumoren (lipoom, fibroom, neuroom, osteoom, hemangioom) hebben meestal de juiste vorm en zijn duidelijk beperkt, ze veroorzaken zelden pijn. Ongemak wordt voornamelijk geassocieerd met de compressie van het omringende weefsel door de tumor. Kwaadaardige tumoren (osteosarcoom, myeloom, kanker van de lymfeklieren of schildklier) hebben geen grenzen, ze geven veel uitzaaiingen naar aangrenzende weefsels. Hun vernietigende effect op organen veroorzaakt een pijnlijk gevoel, een algemene verslechtering van de toestand. De voorkant van de nek kan ziek worden met kanker van het strottenhoofd, keel, orale organen, schildklier. De patiënt heeft moeite met slikken, er zijn zwellingen in de nek en het gezicht, een verandering van stem. Als de cervicale vlucht pijn doet bij een bottumor, dan gaat deze aandoening ook vaak gepaard met schade aan het ruggenmerg en zenuwwortels aan de zijkant van de wervelkolom met de ontwikkeling van verlamming.

Behandeling

Behandeling van pijn bij neoplasmata is primair gericht op het wegnemen van de oorzaak - het verminderen of verwijderen van de zwelling. Voor dit doel worden chemotherapie en bestralingstherapie, verharding van de bloedvaten die de tumor voeden en chirurgische verwijdering van de pathologische formatie gebruikt.

Pijnverlichting hangt af van de ernst van de pijn:

• zwakke pijnstillers;
• pijnstillers van matige ernst;
• met toenemende pijn schakelen ze over op zwakke opiaten;
• met ernstige pijn is analgesie alleen mogelijk met behulp van opiaten. Om de analgesie van pijn in de nek met neoplasmata te verbeteren, worden antipsychotica, anticonvulsiva en corticosteroïden gebruikt.

Opmerking! Nekpijn kan om verschillende redenen optreden. Om ernstige ziekten niet te missen, is het allereerst noodzakelijk om een arts te bezoeken voor overleg over het optreden van pijn en de exacte bepaling van de bron.